Wat is er nodig?
De wet schrijft een set minimale normen voor met betrekking tot agressie, discriminatie, seksuele intimidatie en pesten. Die normen zijn erop gericht om een basisniveau van veiligheid te waarborgen in alle organisaties. Maar, is het simpelweg houden aan de wet voldoende voor een veilige en inclusieve werkomgeving? Zaken als sociale veiligheid, je welkom en gezien voelen, erbij horen, zijn dynamisch, subjectief en complex. Het vereist een continue dialoog in de organisatie en inspanning van iedereen om sociale veiligheid en inclusie zo hoog mogelijk te houden.
Een gezamenlijke verantwoordelijkheid
Maar hoe stelt een organisatie een gedeelde norm vast? Hoe bepaalt een team wat acceptabel en onacceptabel gedrag is? Hoe zorgt u ervoor dat mensen zich aan deze norm houden en elkaar erop aanspreken als ze tekortschieten? En hoe pakt u de grijze gebieden en minder duidelijke vormen van onveilig gedrag aan - die situaties die misschien niet duidelijk binnen of buiten de norm vallen of moeilijk te herkennen zijn?
Sociale veiligheid is een collectieve verantwoordelijkheid, niet alleen een taak voor leiders. Werknemers moeten worden aangemoedigd om persoonlijke verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen gedrag en om elkaar te ondersteunen bij het handhaven van een veilige werkomgeving.
